Kolorowa jesień klonowa...

Wczoraj odwiedziłam Arboretum w Rogowie, a celem naszej wycieczki były klony w oszałamiających zestawach kolorystycznych.

Arboretum w Rogowie mieści narodową kolekcję klonów. Są tu różne gatunki, i nasze pospolite, i orientalne (palmowe, japońskie), a także klonowe rzadkości.

W drugiej połowie października, rozpoczyna się szaleństwo kolorów. Niezależnie od tego, czy w sezonie liście były zielone czy kolorowe, teraz lśnią niesamowitą mieszaniną barw.

Poza kolorami, zwracają uwagę także kształty liści, mniej lub bardziej powcinanych.

Na niektórych odmianach, liście są równocześnie wielokolorowe...

A pod drzewami ściele się dywan opadłych liści, zbieranych przez młodszych i starszych spacerujących...

Na tym kolorowym dywanie, zielone liście siewek dębu wyglądają nietypowo, prawda? Klonowe siewki wydają się bardziej dopasowane do tła...

Zestawienia kolorów liści różnych odmian są dość kontrastowe. Ale w przyrodzie wszystkie do siebie pasują, są harmonijne...

W Arboretum kolory klonów są lekko tonowane przez ciemną zieleń iglaków, pomiędzy którymi je posadzono.

Choć trzeba powiedzieć, że zestaw kolorystyczny jest w tym roku wyjątkowy i może przyprawić o zawrót głowy...

Klonowy spacer po Arboretum opisała też Jola tutaj a także Agnieszka tutaj, oraz Ogrodowa pasja tu. Dodaje też link do opisu i zdjęć Roberta - FotoBlog Drzewa Polski oraz Bogdana - wielbiciela kolcosiłów i trzmielin.
 

Oficjalna strona Arboretum w Rogowie tutaj.

 

Kulki niebieskie, kulki czerwone czyli tarnina, głóg i berberys

W czasie październikowych wędrówek zwróciłam uwagę na tegoroczną obfitość jesiennych owoców. Najpierw tarnina (śliwa tarnina Prunus spinosa), która w naszych okolicach niezwykle rzadko owocuje na tyle obficie, by udało się zrobić choć odrobinkę nalewki, choć kilka zdjęć...



 Tym razem, w gęstwinie zarośli dereniowo-głogowych na wzgórzach otaczających Kazimierz zauważyłam kolczaste pędy tarniny z charakterystycznymi kuleczkami. Intensywnie niebieski kolor owoców, przypominający najsmaczniejsze odmiany węgierek, połyskiwał przy czerwieniejących już liściach okolicznych krzewów.

Tarnina jest rośliną bardzo pożyteczną dla środowiska naturalnego. Jej gęste, cierniste pędy stanowią schronienie i miejsce lęgowe dla wielu gatunków ptaków, które chętnie pożywiają się jej owocami. Krzew ten jest bardzo mało wymagający co do warunków siedliska, dobrze rośnie na słabszych glebach, na miedzach czy przy stertach usuniętych z pól kamieni. Nawet osoby mało obeznane ze skomplikowaną systematyką botaniczną łatwo zapamiętają: niebieskie owocki to tarnina.

Kolejna obsypana owocami roślina, powszechna w podobnym środowisku, to głóg jednoszyjkowy(Crataegus monogyna). W okolicach Kazimierza spotykałam gęste krzewy i drzewa uginające się pod ciężarem czerwonych, drobnych owoców.

Owoce głogu mogą być pokarmem wielu zwierząt, także człowieka. Są także surowcem zielarskim. Ich budowa przypomina budowę owoców wielu innych roślin różowatych.

Odwiedzając w kolejnym tygodniu Ogród Botaniczny w Łodzi zwróciłam uwagę na bardzo ciekawy i rzadki gatunek głogu: głóg ostrogowy (Crataegus crus-galli ). Jego owoce są większe, a kształtem, kolorem i rozmiarem przypominają owoce dekoracyjnych odmian jabłoni, tzw. rajskie jabłuszka.

Poza obfitością drobnych owoców, gatunek ten wyróżnia się także długością cierni. Są wyjątkowe! Ich rozmiary przypominają ostrogi kogutów, dały początek nazwie gatunkowej. Trudno się dziwić zastosowaniu tego gatunku na żywopłot, które są niemożliwe do pokonania. Liczne owoce pozostają na krzewie także do zimy, z pewnością są więc pokarmem ptaków, które potrafią ominąć ostre ciernie.

Spośród jesiennych kolczastych drzew i krzewów z dekoracyjnymi i pożytecznymi owocami głogi wyróżniają się zatem czerwonymi owocami.

Podobnie czerwone, choć bardziej wydłużone owoce na kolczastych (ciernistych) pędach, ma wiele gatunków i odmian berberysów (Berberis).

 Wiele ogrodowych odmian nie kwitnie, a więc nie tworzy jesienią żadnych owoców. Ale gatunki zbliżone do botanicznych są obsypane kontrastowymi jagodami, które długo w zimie są pokarmem dla ptaków. Dawna ludowa nazwa berberysu: kwaśnica, wskazuje, że był on niegdyś spożywany także przez człowieka. Teraz, zwracamy uwagę raczej na jego walory dekoracyjne niż smakowe.

I tak, łatwo jest zapamiętać, że cierniste krzewy z czerwonymi jagodami to berberysy... A jednak, nie zawsze...

Mój spacer w Ogrodzie Botanicznym w Łodzi poszerzył moją wiedzę o jesiennych owocach. Zobaczyłam bowiem takie gałązki:

Uważne oko dojrzy liczne ciernie, pomiędzy przebarwionymi liśćmi. Zaskakujący jest jedynie kolor owoców, zebranych w liczne grona. To ciekawy gatunek berberysu: berberys Julianny (Berberis julianae), który często zachowuje liście przez całą zimę, a wiosną obficie kwitnie. Teraz, w październiku jest dekoracyjny głównie dzięki kontrastowy owoców i liści.

Jego owoce są fioletowo-niebieskie z woskowym nalotem, jak śliwki węgierki albo owoce tarniny.

 

Wybierając rośliny atrakcyjne do późnej jesieni, warto pomyśleć także o tych gatunkach, które mają dekoracyjne owoce. Dodatkowo, dostarczymy pożywienia naszym skrzydlatym gościom, a my będziemy podziwiać znikające w ich dziobach kulki czerwone, kulki niebieskie, jagody czerwone, jagody niebieskie...

Magnoliowe mieszki...

Jest wiele ogrodowych roślin, które kojarzymy tylko z jedną porą roku, kiedy są najbardziej atrakcyjne. Tak jest z magnoliami, królowymi wiosny. W kwietniu zachwycają nas kwiatami, aby w kolejnych miesiącach skryć się wśród zieleni w ogrodzie.

Może się wydawać, że jesienią magnolie nie oferują nam nic ciekawego. Czy zwróciliście jednak uwagę na malowniczo powyginane "strączki" a tak naprawdę mieszki połyskujące pomiędzy przebarwionymi na żółto liśćmi?

Te wielokształtne struktury to specyficzne owoce złożone magnolii. Poszczególne kieszonki, to właśnie mieszki, z których stopniowo wysuną się dojrzałe nasionka. Każde z nich okryte jest połyskującą i kontrastowo zabarwioną osnówką.

Przez swoje kontrastowe zabarwienie, owoce magnolii są ciekawym akcentem przyciągającym wzrok. Nie spotkałam informacji o tym, czy można je wykorzystać w kompozycjach roślinnych.

Może warto po prostu popatrzeć na nie z radością. Małe porcyjki koloru wśród przebarwiających się liści. A wiosna z eksplozją kolejnego pokolenia kwiatów, nadejdzie już całkiem niedługo...

Te piękne, wiekowe już magnolie fotografowałam w Ogrodzie Botanicznym w Łodzi, więcej informacji już wkrótce...

 

 

Susza w Rogowie czyli dzień wśród klonów w Arboretum

Pomimo ogromnej suszy wybrałam się na odwlekany od dawna spacer do Arboretum SGGW w Rogowie (strona tutaj).

Arboretum w Rogowie jest bardzo ciekawym parkiem leśnym, z bogatą kolekcją drzew i krzewów dobrze rosnących na kwaśnych glebach. Przede wszystkim znajdziemy tu przepiękną kolekcję magnolii, azalii, rododendronów, a także rozmaitych innych wrzosowatych i hortensji.

Duża część terenu to leśne obszary badawcze, które może nie są specjalnie interesujące, ale stanowią żywe laboratoria SGGW. W części bliżej wejścia, można powiedzieć, że dla przyjemności zwiedzających, posadzono także rośliny ozdobne, znane nam z parków i naszych ogrodów. Często występują tutaj w ciekawych, unikalnych odmianach lub mniej dekoracyjnych formach botanicznych.

Suchy sierpień nie jest może najlepszym momentem aby docenić bogactwo kolorów kwitnących azalii, jak w maju czy przebarwiających się klonów jak w październiku.

Dla mnie był to dobry moment by odpocząć wśród zieleni i żółci podsychających roślin.

Arboretum w Rogowie prowadzi Narodową Kolekcję Klonów (opis tutaj), w której szczególnie dekoracyjne są klony palmowe (Acer palmatum).

Zgodnie z opisem w informatorze, na terenie Arboretum rośnie około 170 egzemplarzy reprezentujących kilkanaście odmian. Ogromne wrażenie robią starsze osobniki, mające postać wielopniowych, szerokich drzew, zwieszających gałęzie ponad ścieżkami.

W takim upale, cudownie jest spacerować lub posiedzieć pod parasolem z klonowych liści...

Można powiedzieć, że natura tworzy takie cudne wzory, dające nam szansę na zachwyt, na zamyślenie się, oderwanie się od problemów, od miasta, od stresów...

Zobaczcie, że nawet "zwykłe" zielone odmiany klonów palmowych są niezwykle dekoracyjne, jeśli skupimy się na rysunku ich liści...

W tej ogromnej suszy, widać, że wiele roślin zwija usychające liście. Szybciej niż zazwyczaj, liście klonów zrobiły się czerwone, pomarańczowe. W pewnym sensie, nawet takie zwinięte suszki są piękne, prawda?

Spędziłam bardzo spokojny i relaksujący dzień w Arboretum. Byłam jedynym zwiedzającym! Polecam ten park wszystkich wielbicielom ciekawych roślin i miejsc.

Informacje praktyczne są na stronie Arboretum tutaj. Dojazd nie jest trudny, od głównej szosy do Arboretum prowadzą strzałki, jest wygodny parking, a blisko parku jest przyjemna restauracja. Dodatkowo, przy samym wejściu jest własna szkółka sprzedająca wielce ciekawe rośliny. Tak, niewielkie zakupy poczyniłam...

Jeszcze werbena patagońska... inspiracje z ogrodu pokazowego...

Pisałam już o moim tegorocznym zachwycie werbeną patagońską (Verbena bonariensis) w postach tutaj i tutaj. Jest to cudna roślina, kwitnąca obficie pomimo wielkiej suszy. Obecnie coraz łatwiejsza do kupienia, jako nasiona lub sadzonki wiosna, a nawet teraz, już jako kwitnąca dojrzała roślina. Przy normalnych zimach, w większości Polski, werbena nie przezimuje, ale naprawdę warto zebrać nasiona, albo wiosną kupić ją znowu.

Odwiedziłam ostatnio jeden z najpiękniejszych polskich ogrodów pokazowych, znany Wam na pewno z różnych mediów, przy szkółce pp. Szmitów w Pęchcinie koło Ciechanowa. Przywiozłam kolejne inspiracje do zastosowania werbeny w swoim ogrodzie w kolejnych sezonach.

Jak widać doskonałym pomysłem jest posadzenie kilku roślin blisko siebie, tak by ich dość sztywne pędy mogły stworzyć gęstą plątaninę z fioletowymi kwiatostanami na różnych wysokościach.

Krzaczki werbenowe są na tyle delikatne, że nawet posadzone z przodu rabaty nie zasłaniają innych roślin, a przeciwnie, dodają lekkości do "pierwszego planu". Tutaj werbena przy białym pięciorniku i hortensji ze zwartymi kwiatostanami.

Można werbenę umieścić w towarzystwie roślin o podobnej kolorystyce: jeżówek, floksów, z dodatkiem biało-zielonych hortensji. Można dodać trochę kontrastu, sadząc przy floksach amarantowych i dodając dwukolorowe dalie.

Można uspokoić kolorystycznie kompozycję, skupiając się na wysmukłych kształtach. Tutaj: werbena, perowskia i miskanty z białymi paskami na liściach.

Można też posadzić ją przy trawach o cieplejszym, złotawym odcieniu, jak poniżej. Przyznam, że to zestawienie bardzo mi się podoba, choć można je uznać za trochę chaotyczne...

 

... chaotyczne lub bogate w różnorodności jest także takie zestawienie: z wieloma kolorami bylin. Są tu kolorowe floksy, rudbekie, dzielżany. Tak, tak lubię...

Poza tym, że jest to roślina ładna, należy także do przywabiaczy owadów. Zawsze, nad kępą werbeny krzątają się motyle i trzmiele.

 

To jak, czy jest ktoś kto oparł się urokowi werbeny? Czy wszyscy wpisali ją na listę wiosennych zakupów?

A o tym co kupiłam w szkółce, następnym razem!