Są drzewa o delikatnych, niepozornych liściach, które latem nie odgrywają pierwszoplanowej roli w ogrodzie czekając by przyciągnąć uwagę niezwykłymi jesiennymi kolorami..
Takim drzewem jest grujecznik japoński (Cercidyphyllum japonicum), jak sama nazwa wskazuje spotykany głównie na Dalekim Wschodzie.
Grujecznik jest drzewem średniej wysokości, dorasta w Polsce do ok 10m, nie wytwarza ciekawych kwiatów ani owoców. Jego atutem są delikatne, sercowate listki. W sezonie mają ciekawy odcień zieleni: między turkusem a zimną miętą z delikatną kroplą fioletu. Fioletowy blask podbarwia młode gałązki i listki, co przy srebrnym odbiciu spodniej strony liścia daje ciekawe wrażenie kolorystyczne.
Grujecznik ciekawie przebarwia się stopniowo już od września, jego liście stają się zaskakująco żółto-różowe w odcieniach rzadko spotykanych u naszych rodzimych gatunków.Grujecznik nie ma wyjątkowych wymagań, najlepiej się czuje w bardziej wilgotnej i cienistej części ogrodu, gdyż w Japonii jest po prostu drzewem leśnym. Szczególnie jesienią rozjaśni kompozycję z iglakami i różanecznikami.
Na zachętę dla niezdecydowanych, dodam tylko, że drzewo delikatnie korzennie pachnie, nawet nie wytwarzając kwiatów...
Ciągle plączą się wokół latarni, pakują gościom na kolana, chowają przysmaki na gorsze czasy na moich rabatach, wynoszą do ogrodu buty, wyjadają chleb z karmnika i chrupki z kociej miski, panicznie boją się burzy i wtedy chowają się u Pana pod pachą a w lecie szukają ochłody kopiąc dołek pod modrzewiem...
Czekające na zimowe głodomorki jabłonie ozdobne...
Pokazująca pochodzenie swojej nazwy hortensja dębolistna...
I dereń, którego gałęzie już można ściąć i wstawić do wazonu...
Jesień purpurowa...
Warto dodać do ogrodu irgę, która późną jesienią wzbogaci kolorowymi owockami jadłospis ptaków i naszą kompozycję!
Taki zamyślony i zamglony ale ciągle pełen życia, pełen kwiatów, pełen kolorów...
Dają ostatnią szansę owadom na smaczny posiłek przed zimą. Najwcześniejsze odmiany kwitną już w sierpniu, ostatnie - w końcu października.
