Jest to krzew dorastający do 1 metra wysokości i szerokości o delikatnych splątanych gałązkach. Jego kwiaty zawiązują się jesienią, a otwierają wczesną wiosną, zazwyczaj w końcu marca. Z tego względu, roślina wymaga zacisznych, ciepłych miejsc w ogrodach położonych w strefach 7A-9B, lub okrycia na zimę w chłodniejszych rejonach Polski.Abeliofylum pochodzi z Korei, gdzie została opisana dopiero w roku 1919, jest gatunkiem zagrożonym wyginięciem, hodowanym w Europie od roku 1924.
W swoim naturalnym środowisku tworzy podszyt lasów iglastych i mieszanych, dlatego dobrze rośnie w ogrodach naturalistycznych, wśród iglaków. Poza przycinaniem nadającym oczekiwaną sylwetkę (zawsze po kwitnieniu), co 3-4 lata wymaga silniejszego przycięcia, z pozyskanych w ten sposób gałązek można sporządzić sadzonki pędowe.
Roślina dekoracyjna ze względu na liczne, delikatne kwiaty subtelnie wzbogacające wiosenne rabaty.
Czy łatwo zdobyć sadzonkę? Ja jeszcze tego krzewu nie widziałam w naturze.
OdpowiedzUsuńCzy masz go w ogrodzie?
Czy rośnie równie bezproblemowo jak forsycja?
Czy nie za dużo pytań;-)))?
Pozdrawiam serdecznie.
Florentyno, tak to zdjęcia z mojego ogrodu. U mnie rośnie bezproblemowo, po kwitnieniu przycięłam gałązki, żeby ładnie się rozkrzewiły. W porównaniu z tradycyjną forsycją, która jest taka mocna, abeliofylum jest delikatne, ma wiotkie pędy. To rzadka roślina, w sprzedaży pojawia się wczesną wiosną i tylko w dużych centrach ogrodniczych albo w internecie. Ale warto szukać!
OdpowiedzUsuń