Bezlistnie w parku Skaryszewskim...

W sezonie jesienno-zimowym, mam trochę więcej czasu na lektury, zazwyczaj około-ogrodowe. W ostatnich dniach moja biblioteczka powiększyła się o dwa tytuły, bardzo przeze mnie radośnie przyjęte, choć z pewnością skierowane do wąskiego grona czytelników. Obydwie książki stały się pretekstem do naszych ciekawych spacerów i kolejnych opowieści na blogu.

 

Park Skaryszewski w Warszawie

Ten zabytkowy i rozległy park od dawna był na naszej liście spacerowej. Znaleźliśmy czas by go odwiedzić dopiero w grudniu, co pozwala zobaczyć go w nietypowej, bezlistnej odsłonie.

Zróżnicowane kompozycje są atrakcyjne także bezlistnie

W Parku Skaryszewskim, na terenie dawniej rolniczym, wokół zbiorników wodnych (częściowo opróżnionych przed zimą) w latach 1905-1920 stworzono rozległy park o charakterze swobodnym, krajobrazowym, wzorowany na założeniach angielskich. Projektantem parku był wybitny twórca wielu polskich ogrodów - Franciszek Szanior.

Pomimo niemalże stu lat, które upłynęły od jego zaprojektowania, do dziś zachowany jest naturalistyczny charakter zróżnicowanych nasadzeń. Strzelistym iglakom towarzyszą zróżnicowane drzewa i krzewy liściaste, a dzięki niezwykle ciepłej pogodzie, trawniki są wciąż zielone.

Centralny staw jest odwiedzany przez mewy i kaczki, dokarmiane przez najmłodszych spacerowiczów.

 

Sztuka w Parku Skaryszewskim

W projekcie Parku Skaryszewskiego istotne miejsce zajęły współczesne projektowi rzeźby, przedstawiające jakże odmienne wizje kobiecości.

Ten wizerunek, autorstwa Henryka Kuny był prezentowany na jednej z Wystaw Światowych w Paryżu w 1925 roku.

Bardzo harmonijna i dostojna - pani uwieczniona w sylwetce "Rytm". Zupełnie inna, bardziej wiotka, ulotna i delikatna jest Tancerka, rzeźba Stanisława Jackowskiego z roku 1927.

 

Również i ona jest osadzona w kompozycjach roślinnych, tutaj - bardziej formalnych, geometrycznych. Z całą pewnością ta część Parku Skaryszewskiego jest najpiękniejsza latem, gdy kwitną róże wypełniające regularne rabaty.

 

Rozpoznawanie bezlistnych pędów

Odwiedzanie w grudniu parków i zieleńców daje możliwość doskonalenia niełatwej umiejętności rozpoznawania drzew i krzewów w stanie bezlistnym. To właśnie był pretekst do naszego spaceru. Zaczytuję się ostatnio w atlasie pędów zimowych (tutaj opis), starając się zapamiętać, że jeśli:

Pędy bezlistne. Pąki boczne nakrzyżległe, rzadziej po 3 w okółku. Pąk szczytowy większy od pąków bocznych, to....

 

... kalina hordowina (Viburnum lantana). Tutaj tak bezlistna i bezkolorowa, że aż biało-czarna...

 

Natomiast jeśli: Pędy bezlistne. Pąki boczne nakrzyżległe, rzadziej po 3 w okółku. Pąk szczytowy nie większy od pąków bocznych albo brak, to (ratuje nas obecność owoców):

...śnieguliczka biała, choć przecież różowa (Symphoricarpos albus), odmiana ozdobna Amethyst.

 

Bywa też prosto i jednoznacznie: Pędy bezlistne. Pąki okryte jedną łuską (czasami dwoma zrośniętymi), ale kształt, wielkość i mechatość ułatwia...

 

...rozpoznanie magnolii pośredniej (Magnolia x soulangeana).

 

Oczywiście nasz spacer to także lipy, brzozy, klony, jesiony i wiele innych, nie tak dekoracyjnych gatunków, ciągle trudnych do rozpoznania bez liści lub pączków. Zachęcam gorąco do wykorzystania jesienno-zimowych spacerów do spotkania ze sztuką lub sztuką rozpoznawania roślin na pozór nierozpoznawalnych...