Żmijowiec - swojski czy tropikalny?

Dziś przed wieczorem wybrałam się aby sfotografować poletko żmijowców zwyczajnych, rosnących na nieużytkach przy torach. To ładne rośliny o dużych, intensywnie zabarwionych kwiatostanach i charakterystycznie owłosionych liściach i pędach.

Na pewno znacie go z widzenia. Żmijowiec zwyczajny (Echium vulgare) najczęściej rośnie na słabszych glebach w miejscach mocno nasłonecznionych, często na suchych trawnikach albo po prostu na nieużytkach. Jest to gatunek rodzimy, polecany także do nasadzeń na rabatach w ogrodach naturalistycznych, żwirowych, suchych.

Jego kwiaty są odwiedzane przez liczne owady. Nad żmijowiskiem uwijają się pszczoły i trzmiele.

Aby zaprosić żmijowca do ogrodu, najprościej jest wysiać nasiona, dostępne w postaci mieszanki  kolorów, także z kwiatami białymi i czerwonymi.

A jeśli marzy nam się ciekawa roślina tarasowa dla wymagających, wtedy zainteresujmy się gatunkami żmijowca w formie wieloletnich krzewów lub drzew. Są to żmijowce wywodzące się z Wysp Kanaryjskich, które mają formę wieloletnich, imponujących krzewów lub drzew z gigantycznymi kwiatostanami. Gatunki takie jak Echium webbii  lub Echium candicans, nazywane potocznie żmijowcami wspaniałymi, wymagają zimowania w ciepłym pomieszczeniu, a więc w naszym klimacie sprawdzą się jedynie jako rośliny wystawiane do ogrodu sezonowo.

Tutaj - imponujące kwiatostany żmijowca w Kopenhadze. Ten sam kolor, ta sama budowa kwiatów, tyle tylko, że kwiatostan jest jeszcze większy niż u naszych rodzimych żmijowców.

Być może znacie tę roślinę z cieplejszych krajów...

U nas pozostańmy przy gatunku, który nie wymaga wiele, zadowoli się jasnym, spokojnym miejscem, a w popołudniowym słońcu jest i tak bardzo dekoracyjny...

I tak powoli pozostawiamy za sobą wiosnę, witając lato....